بلاگ

تجربه هم آموزی با کودکان

مهرسا – 7 ساله

اساسا شاید بتوان گفت پراهمیت ترین عاملی که در آموزش هنر به کودکان شایان توجه است، پرورش خلاقیت است. در همین راستا به نظر میرسد آموزش تمام زمینه های هنری به طور عام و به طور خاص به کودکان در جهت رشد و پرورش خلاقیت با چالش های فراوانی روبرو شود تا جایی که امروزه نیز همواره با رد شدن ایده های مختلف در زمینه آموزش هنر مواجه ایم.

در ضمن دانسته های بالا اندیشه و تاملی دوباره ما را بر آن می دارد که در آغاز تلاش بر آن بداریم تا کودک را تا حد ممکن با رویدادهای مختلف روبرو کنیم به طوریکه بتوان قدرت درک و دریافت و تحلیل مفاهیم مختلف را به روش خود تجربه کند. در این مسیر کودک به عنوان یک انسان نوآموز و نوپا با احساسات مختلف و حالات مختلف انسانی مواجه شده و در ارتباط با چالش های پیش رویش ناگزیر به تلاش بر حل و فصل مسائل برمی‌آید. این خود آغازی است برای ورود به مخیله کودک که بدون هیچ چارچوب از پیش تعیین شده ای سعی دارد تا به امکان های مختلف گریزی بزند. از سوی دیگر آزادی عمل و تجربه گرایی نیاز به هدایت منطقی احساسی دارد تا تعادل در جهت ارتباط بین ذهن کودک و جهان حقیقی در اثر تولید شده با نگاه شخصی شکل بگیرد. اما این هدایت نمی‌بایست به قیمت کشته شدنِ اعتماد به نفس و در نتیجه آن از میان رفتن اراده در تولید خلاقانه تمام شود. در نتیجه مبرهن است که از هرگونه تذکر مستقیم و برخورنده و شیوه نگاه شخصی کودک مجاز نیست.

لیانا – 9 ساله

مهمترین کنش در ابتدای یک جلسه کلاس نقاشی در صورتی که موضوعی برای نقاشی مطرح باشد، می‌بایست آموزگار همچون باقی کودکان کلاس به تصویرسازی ذهنی از موضوع بپردازد تا کودک راغب شود از تمام ظرفیت تخیل خویش مایه گیرد و تلاش کند تا زوایای دید جدیدی را مثلا نسبت به یک شهر بازی و یا یک ساحل دریا در نوروز در اعماق ذهنیات خود دریابد. پس صحبت کردن و حرف زدن درباره موضوع در کلاس به ساخته شدن فضای ذهنی کودک کمک خواهدکرد. بدون شک در همین مرحله است که کودکان به سرعت شروع به کنکاش در تجربیات گذشته خود می‌کنند و از آن ها به عنوان یک امکان میتوانند بهره بگیرند و البته این مبحث به کودکان بین چهار و نیم تا نه سال بازمیگردد که تقریبا در اینجا با دوره رئالیسم ذهنی مواجه هستیم و رئالیسم تصادفی را به عنوان توشه همراه خود داریم. در همین زمان است که میتوانیم آزادی عمل را با رها کردن ذهن پالایش شده با کاغذ و جسم اثرگذار به کودک واگذاریم تا با بیان شخصی و تخیل اش فضای ذهنی شکل گرفته را تولید کند. تصاویر زیر بخش عمده ای از کارهای دو الی سه کودک بین سنین پنج تا هفت و نیم سال است. در جلساتی که نقاشی هایش پیش روی شماست، پاستل روغنی به عنوان متریال اصلی انتخاب و مورد استفاده قرار گرفته است.

وانیا – 12 ساله

بدون دیدگاه

گذاشتن دیدگاه

جریانی که روح از بدنش جدا شدآغاز یک شکست/ وضعیت شکست